Forum Kibiców Resovii Rzeszów
Resovia => Historia => Wątek zaczęty przez: repres1 w Lutego 16, 2013, 00:41:41 am
-
Przed ćwierćfinałem, który zdecyduje o ocenie całego sezonu, naszła mnie ochota podsumowania naszych dotychczasowych bojów w najwyższej klasie rozgrywkowej (i nie tylko) w XXI wieku.
Sezon 2004/05:
Zajęliśmy 7 miejsce, które odebrałem jako sukces. Przede wszystkim uratowaliśmy się przed spadkiem, a to był nasz cel. "Uratowaliśmy się" to nie najlepsze określenie. W rundzie zasadniczej zajęliśmy pewnie 7 miejsce, z 6 punktami przewagi nad Górnikiem Radlin. W pamięci utkwił mi mecz z Nysą. Wygraliśmy 3:2, a w barwach Nysy: grający trener Adam Kurek i jego chyba wtedy 16-letni syn Bartosz.
Nadchodziła era dominacji Skry. W I rundzie play-off spotkaliśmy się własnie z Trutniami. Na Podpromiu przegraliśmy 2:3 i przez długie lata były to nasze jedyne wygrane sety z tym klubem. To był bardzo "falujący", ale i budujący mecz. Miło go wspominam.
Później 2 porażki z Kędzierzynem, a w meczach o 7 miejsce porażka w Rzeszowie i 2 zwycięstwa w Sosnowcu.
Sezon budujący i, mimo wielu porażek, radosny. Porażkami nie martwiliśmy się, a zwycięstwa bardzo cieszyły.
Sezon 2005/06:
Sławek Gerymski przeniósł się do Piły. My nie byliśmy już kandydatem do spadku.
Runda zasadnicza - świetna! 5 miejsce i 24 punkty. Pierwsze zwycięstwo nad zespołem ówczesnej "wielkiej czwórki" (3:1 z Jastrzębiem) - cudowny wieczór.
W I rundzie play-off wyszarpaliśmy 1 zwycięstwo nad AZS O. Niezwykle zażarty mecz a u nas w kwadracie pustki. W drużynie szpital. Mimo to daliśmy radę wydrzeć zwycięstwo. Fajnie było. Na drugi dzień zabrakło nam sił i przegraliśmy gładziutko. Byliśmy cieniem wczorajszej drużyny.
W kolejnej rundzie największa klęska sezonu. Wygraliśmy z Gwardią we Wrocławiu i z pozycji zdecydowanego faworyta przystępowaliśmy do meczu w Rzeszowie. Zaczęło się dobrze, ale później było coraz gorzej. Przegraliśmy i trzeba było grać jeszcze jeden mecz. No i znów przegraliśmy u siebie. Tym razem 2:3. "Swoje" sety wygrywaliśmy dość pewnie. Przegrywaliśmy po dramatycznych końcówkach. "Wykończył" nas leworęczny atakujący Maciej Zając. Ciągle tkwią mi w pamięci jego 2 ataki z lewego skrzydła w końcówce V seta. Straszny kac po porażce.
Później wygraliśmy 2 mecze na Podpromiu z Kędzierzynem. To trochę (ale tylko trochę) złagodziło smętny koniec sezonu.
Byłby to bardzo dobry sezon, gdyby nie ta nieszczęsna Gwardia Wrocław. Zrobiło się smutno.
Sezon 2006/07:
Rewelacyjny początek (a zdaniem eksperta Drzyzgi byliśmy murowanym kandydatem do spadku). 1 punkt w Częstochowie i kolejne 5 zwycięstw. Tradycyjny łomot ze Skrą, ale zwycięstwo w Jastrzębiu i nad Olsztynem. Później było gorzej. Zabolały zwłaszcza porażki u siebie z Jadarem i Delektą. Tych punktów zabrakło do zajęcia 4 miejsca.
W play-off znów mamy "szpital". Przegrywamy z AZS Cz. po bardzo zaciętym meczu na Podpromiu. O ile mnie pamięć nie myli najwięcej punktów nastukał Sławek Szczygieł, bo nie bardzo było komu atakować ze skrzydeł. Sami kontuzjowani bądź rekonwalescenci.
Zacięta runda z Polibudą. Zacięta runda z Kędzierzynem. Mamy 5 miejsce i awans do europejskich pucharów. Wielka radość, a więc i cały sezon radosny.
Sezon 2007/08:
Bardzo poważne wzmocnienia: Ignaczak, Papke, Hernandez, Ilić, Mitrović i... Piotrek Gabrych, którego Janek Such przymierzał do składu już w poprzednim sezonie. To się nazywa "źle ulokowana miłość" ;D .Końca sezonu nie doczekał ani Gabrych, ani trener Such.
Sezon niesamowity, dla mnie bajeczny przede wszystkim ze względu na koloryt europejskich pucharów. Awans za awansem. Każdy mecz na Podpromiu był świętem. Byliśmy organizatorem F4 CC w Wielkanoc i były to dla mnie najwspanialsze Święta Wielkanocne w życiu. Mimo przegranej - cudowny turniej.
W lidze 4 zwycięstwa (tylko strata 1 punktu z Delektą u siebie zasmuciła) i tradycyjny łomot ze Skrą. Z konieczności rozegraliśmy mecz 16 kolejki z AZS Cz. w Krośnie. Mecz fatalny do oglądania. Hala nie była naszym atutem, a powinna. Znów uciekło nam 4 miejsce.
No i play-off. Chyba najbardziej zacięta rywalizacji w historii polskiej ligi. Resovia - AZS O. 2:3, 3:2, 3:1, 2:3, 2:3. Ostatni set... Szkoda wspominać.
Jakoś zbieramy się po porażce i znów dajemy sobie szansę pokazania się w Europie. Jest 5 miejsce. Ciekawostką w rywalizacji z Kędzierzynem jest fakt, że w I meczu laliśmy ich sromotnie, gdy rozgrywał Żygadło. Zmieniło go Pilarz i mecz przegraliśmy, ale Pilarz doznał kontuzji i drugi mecz, gdy znów rozgrywał Żygadło, wygraliśmy bez wielkich problemów.
Sezon 2008/09:
Trener Travica i kolejne wzmocnienia: Oivanen, Gierczyński, Woicki, Wika, Gawryszewski.
Już na początku cały koloryt sezonu szlag trafił. Umoczyliśmy ze Żłobinem. Na białoruś pojechaliśmy zupełnie nieprzygotowani. U siebie zmietliśmy ich w meczu, a później zmietliśmy samych siebie w złotym secie. To chyba najsmutniejsza chwila w tej opowieści. Granie się skończyło zanim się zaczęło.
Runda zasadnicza bez rewelacji. Dopiero 3 miejsce.
I runda play-off to dziwny mecz w Częstochowie (jeśli ktoś ma nagranie, proszę o możliwość skopiowania). I i II seta gramy jak ostatnie lebiegi. Komentator Drzyzga jeździ po nas niemiłosiernie. Trzy kolejne dość pewnie wygrywamy. Mina Drzyzgi - bezcenna.
Później słynny półfinał z Zaksą. Przegrywamy w V secie 5:9 i zaczynamy gonić. Na Podrpomiu było chyba głośniej niż podczas ubiegłorocznego finału. Ja głos odzyskałem dopiero po tygodniu.
W finale ze Skrą nareszcie wygraliśmy seta. Było srebro.
Gdyby nie ten nieszczęsny Żłobin...
Ale sezon na plus, choć powinno być lepiej.
Sezon 2009/10:
Bardzo dobra postawa w Lidze Mistrzów. Wygrywamy grupę. Mecz w Paryżu "gramy u siebie" - coś nieprawdopodobnego. W następnej rundzie bez problemu pokonujemy CSKA Sofia. Przegrywamy z Trento, ale wtedy przegrywali z nimi wszyscy.
Przegrywamy finał PP z JW. Szkoda.
Do play-off startujemy z 4 miejsca. Gramy półfinał ze Skrą. Gramy bardzo dobrze. Wręcz świetnie. Rywalizacja o brąz z Zaksą to coś nieprawdopodobnego. 0:2 w meczach, 0:2 w setach i 17:23, a mimo to brąz jest nasz.
Sezon na plus. W Polsce jesteśmy trochę niżej, ale w Europie pokazaliśmy się świetnie.
Sezon 2010/11:
Długi, 2 rundy zasadnicze i 2 miejsce po nich.
W PCEV jest półfinał, ale to za mało.
Przegrywamy półfinał z Zaksą. Mecze w Kędzierzynie przegrywamy sromotnie. Brąz nie jest sukcesem.
Sezon rozczarował.
Sezon 2011/12:
Rewelacja. Szkoda przegranego PCEV. Szkoda przegranego PP, ale tamte porażki szybciutko zostały zapomniane i wybaczone.
-
Przed ćwierćfinałem, który zdecyduje o ocenie całego sezonu, naszła mnie ochota podsumowania naszych dotychczasowych bojów w najwyższej klasie rozgrywkowej (i nie tylko) w XXI wieku.
Sezon 2004/05:
Zajęliśmy 7 miejsce, które odebrałem jako sukces. Przede wszystkim uratowaliśmy się przed spadkiem, a to był nasz cel. "Uratowaliśmy się" to nie najlepsze określenie. W rundzie zasadniczej zajęliśmy pewnie 7 miejsce, z 6 punktami przewagi nad Górnikiem Radlin. W pamięci utkwił mi mecz z Nysą. Wygraliśmy 3:2, a w barwach Nysy: grający trener Adam Kurek i jego chyba wtedy 16-letni syn Bartosz.
Nadchodziła era dominacji Skry. W I rundzie play-off spotkaliśmy się własnie z Trutniami. Na Podpromiu przegraliśmy 2:3 i przez długie lata były to nasze jedyne wygrane sety z tym klubem. To był bardzo "falujący" mecz, ale i budujący mecz. Miło go wspominam.
Później 2 porażki z Kędzierzynem, a w meczach o 7 miejsce porażka w Rzeszowie i 2 zwycięstwa w Sosnowcu.
Sezon budujący i, mimo wielu porażek, radosny. Porażkami nie martwiliśmy się, a zwycięstwa bardzo cieszyły.
Sezon 2005/06:
Sławek Gerymski przeniósł się do Piły. My nie byliśmy już kandydatem do spadku.
Runda zasadnicza - świetna! 5 miejsce i 24 punkty. Pierwsze zwycięstwo nad zespołem ówczesnej "wielkiej czwórki" (3:1 z Jastrzębiem) - cudowny wieczór.
W I rundzie play-off wyszarpaliśmy 1 zwycięstwo nad AZS O. Niezwykle zażarty mecz a u nas w kwadracie pustki. W drużynie szpital. Mimo to daliśmy radę wydrzeć zwycięstwo. Fajnie było. Na drugi dzień zabrakło nam sił i przegraliśmy gładziutko. Byliśmy cieniem wczorajszej drużyny.
W kolejnej rundzie największa klęska sezonu. Wygraliśmy z Gwardią we Wrocławiu i z pozycji zdecydowanego faworyta przystępowaliśmy do meczu w Rzeszowie. Zaczęło się dobrze, ale później było coraz gorzej. Przegraliśmy i trzeba było grać jeszcze jeden mecz. No i znów przegraliśmy u siebie. Tym razem 2:3. "Swoje" sety wygrywaliśmy dość pewnie. Przegrywaliśmy po dramatycznych końcówkach. "Wykończył" nas leworęczny atakujący Maciej Zając. Ciągle tkwią mi w pamięci jego 2 ataki z lewego skrzydła w końcówce V seta. Straszny kac po porażce.
Później wygraliśmy 2 mecze na Podpromiu z Kędzierzynem. To trochę (ale tylko trochę) złagodziło smętny koniec sezonu.
Byłby to bardzo dobry sezon, gdyby nie ta nieszczęsna Gwardia Wrocław. Zrobiło się smutno.
Sezon 2006/07:
Rewelacyjny początek (a zdaniem eksperta Drzyzgi byliśmy murowanym kandydatem do spadku). 1 punkt w Częstochowie i kolejne 5 zwycięstw. Tradycyjny łomot ze Skrą, ale zwycięstwo w Jastrzębiu i nad Olsztynem. Później było gorzej. Zabolały zwłaszcza porażki u siebie z Jadarem i Delektą. Tych punktów zabrakło do zajęcia 4 miejsca.
W play-off znów mamy "szpital". Przegrywamy z AZS Cz. po bardzo zaciętym meczu na Podpromiu. O ile mnie pamięć nie myli najwięcej punktów nastukał Sławek Szczygieł, bo nie bardzo było komu atakować ze skrzydeł. Sami kontuzjowani bądź rekonwalescenci.
Zacięta runda z Polibudą. Zacięta runda z Kędzierzynem. Mamy 5 miejsce i awans do europejskich pucharów. Wielka radość, a więc i cały sezon radosny.
Sezon 2007/08:
Bardzo poważne wzmocnienia: Ignaczak, Papke, Hernandez, Ilić, Mitrović i... Piotrek Gabrych, którego Janek Such przymierzał do składu już w poprzednim sezonie. To się nazywa "źle ulokowana miłość" ;D .Końca sezonu nie doczekał ani Gabrych, ani trener Such.
Sezon niesamowity, dla mnie bajeczny przede wszystkim ze względu na koloryt europejskich pucharów. Awans za awansem. Każdy mecz na Podpromiu był świętem. Byliśmy organizatorem F4 CC w Wielkanoc i były to dla mnie najwspanialsze Święta Wielkanocne w życiu. Mimo przegranej - cudowny turniej.
W lidze 4 zwycięstwa (tylko strata 1 punktu z Delektą u siebie zasmuciła) i tradycyjny łomot ze Skrą. Z konieczności rozegraliśmy mecz 16 kolejki z AZS Cz. w Krośnie. Mecz fatalny do oglądania. Hala nie była naszym atutem, a powinna. Znów uciekło nam 4 miejsce.
No i play-off. Chyba najbardziej zacięta rywalizacji w historii polskiej ligi. Resovia - AZS O. 2:3, 3:2, 3:1, 2:3, 2:3. Ostatni set... Szkoda wspominać.
Jakoś zbieramy się po porażce i znów dajemy sobie szansę pokazania się w Europie. Jest 5 miejsce. Ciekawostką w rywalizacji z Kędzierzynem jest fakt, że w I meczu laliśmy ich sromotnie, gdy rozgrywał Żygadło. Zmieniło go Pilarz i mecz przegraliśmy, ale Pilarz doznał kontuzji i drugi mecz, gdy znów rozgrywał Żygadło, wygraliśmy bez wielkich problemów.
Sezon 2008/09:
Trener Travica i kolejne wzmocnienia: Oivanen, Gierczyński, Woicki, Wika, Gawryszewski.
Już na początku cały koloryt sezonu szlag trafił. Umoczyliśmy ze Żłobinem. Na Białoruś pojechaliśmy zupełnie nieprzygotowani. U siebie zmietliśmy ich w meczu, a później zmietliśmy samych siebie w złotym secie. To chyba najsmutniejsza chwila w tej opowieści. Granie się skończyło zanim się zaczęło.
Runda zasadnicza bez rewelacji. Dopiero 3 miejsce.
I runda play-off to dziwny mecz w Częstochowie (jeśli ktoś ma nagranie, proszę o możliwość skopiowania). I i II seta gramy jak ostatnie lebiegi. Komentator Drzyzga jeździ po nas niemiłosiernie. Trzy kolejne dość pewnie wygrywamy. Mina Drzyzgi - bezcenna.
Później słynny półfinał z Zaksą. Przegrywamy w V secie 5:9 i zaczynamy gonić. Na Podrpomiu było chyba głośniej niż podczas ubiegłorocznego finału. Ja głos odzyskałem dopiero po tygodniu.
W finale ze Skrą nareszcie wygraliśmy seta. Było srebro.
Gdyby nie ten nieszczęsny Żłobin...
Ale sezon na plus, ale powinno być lepiej.
Sezon 2009/10:
Bardzo dobra postawa w Lidze Mistrzów. Wygrywamy grupę. Mecz w Paryżu "gramy u siebie" - coś nieprawdopodobnego. W następnej rundzie bez problemu pokonujemy CSKA Sofia. Przegrywamy z Trento, ale wtedy przegrywali z nimi wszyscy.
Przegrywamy finał PP z JW. Szkoda.
Do play-off startujemy z 4 miejsca. Gramy półfinał ze Skrą. Gramy bardzo dobrze. Wręcz świetnie. Rywalizacja o brąz z Zaksą to coś nieprawdopodobnego. 0:2 w meczach, 0:2 w setach i 17:23, a mimo to brąz jest nasz.
Sezon na plus. W Polsce jesteśmy trochę niżej, ale w Europie pokazaliśmy się świetnie.
Sezon 2010/11:
Długi, 2 rundy zasadnicze i 2 miejsce po nich.
W PCEV jest półfinał, ale to za mało.
Przegrywamy półfinał z Zaksą. Mecze w Kędzierzynie przegrywamy sromotnie. Brąz nie jest sukcesem.
Sezon rozczarował.
Sezon 2011/12:
Rewelacja. Szkoda przegranego PCEV. Szkoda przegranego PP, ale tamte porażki szybciutko zostały zapomniane i wybaczone.
REWELACJA!!! Warto czasami odświeżyć sobie pamięć, a Ty zrobiłeś to genialnie :) Dziękuje, bo przez ten post wróciły do mnie niektóre miłe wspomnienia..
-
Ze sezonów które pamiętam: nic dodać nic ująć! Z innych: dziękuję za możliwość lepszego poznania historii Resovii ;)
-
Sezon 2009/10:
Bardzo dobra postawa w Lidze Mistrzów. Wygrywamy grupę. Mecz w Paryżu "gramy u siebie" - coś nieprawdopodobnego. W następnej rundzie bez problemu pokonujemy CSKA Sofia. Przegrywamy z Trento, ale wtedy przegrywali z nimi wszyscy.
Przegrywamy finał PP z JW. Szkoda.
Do play-off startujemy z 4 miejsca. Gramy półfinał ze Skrą. Gramy bardzo dobrze. Wręcz świetnie. Rywalizacja o brąz z Zaksą to coś nieprawdopodobnego. 0:2 w meczach, 0:2 w setach i 17:23, a mimo to brąz jest nasz.
Sezon na plus. W Polsce jesteśmy trochę niżej, ale w Europie pokazaliśmy się świetnie.
Bardzo fajne podsumowanie. Półfinały ze Skrą i mecze o brąz z ZAKSĄ to były nasze (moje i żony) pierwsze mecze "na żywo" na Podpromiu. Do tej pory je wspominamy. Pamiętam ten wynik 17-23, dużo ludzi zaczęło już się zbierać do wyjścia. Wszedł na boisko wtedy Ilić i chyba ktoś jeszcze (?). Piękny mecz.
-
17:23 i Grzesiu Kosok pocisnął zagrywką :D potem kazdy wie jak sie skonczylo. A wejscie Ivana pierwsza klasa :D
-
Skoro tytuł nasze sezony w XXI wieku. To ja o sezonie w nienajwyższej klasie rozgrywkowej.
Sezon który zakończył się awansem do ówczesnej PLS. Mecz w Wołominie z byłą Stolarką, ówczesnym KPS. Zima. Śniegu nie mało. GPSa brak, bo ich chyba jeszcze nie było.
Wiedziałem tyle, że mecz w Wołominie. Tam trafiłem, ale gdzie ta hala? Kurde nikt z autochtonów nie wiedział. W końcu trafił się pan, co stwierdził, że na Huraganie :D i wytłumaczył jak dojechać.
Z duszą na ramieniu zaparkowałem pod samą halą, blachy miałem jak przedwojenny samolot tj. RWD (http://pl.wikipedia.org/wiki/RWD-5 (http://pl.wikipedia.org/wiki/RWD-5)) ;) (czarne).
Wchodzę do hali, pierwszy szok, bo taki trochę większy kurnik, z filarami pomiędzy boiskiem a widownią. Drugi szok (kilka lat nie oglądałem siatkówki): o co chodzi z tym libero? Jak to oni się zmieniają? Po co to?
I zapamiętałem z tego meczu jeszcze Geryma oczywiście, ale i Sławka Pieczonkę, którego starzy kibice Wołomina wychwalali, że prawdziwy nr 1 (miał też 1 na koszulce).
-
Ivan z Zaksa dostal chyba wtedy MVP.
Ja zaluje meczow ze Skra, wtedy Alek zlapal kontuzje w 2 secie - a gral super, bylem przekonany ze wygramy ze Skra, szkoda. Potem Mika u nas MVP :)
-
Ożyły wspomnienia jak w Kędzierzynie zobaczyłem Lukasa (Piotrek Łuka), ten niesamowity pięciomecz z Olsztynem, gdyby nie kontuzja Lukasa, ......no właśnie. Gerym był już wspomniany, no i Staszek (nie Sławek)Pieczonka. Na koniec sezonu 2007/2008 mieliśmy w trójce przyjmujących, dwóch naszych zawodników, wspomniany Lukas no i Kwaśnićka, obaj ze skutecznością ponad 70-cio procentową.
Przypomnę jeszcze jako ciekawostkę, że w jednym z meczów, na przyjęciu grał Józek i Igła, na ataku Michał Kaczmarek.
-
Kaczmarek też zagrał jeden mecz na przyjęciu tylko nie pamiętam jaki. On w ogóle przygodę z siatkówką zaczynał jako przyjmujący :)
-
Super robota, miło byłoby jakbyś jeszcze dopisał na początku kto wtedy grał. Nie wiele osób pamięta, że grali dla nas Siergiej Żywołożnyj, Kamuda, Pawłowski, Duszan Kubica, Gradowski. Jakbyś mógł, to dopisz transfery przed każdym sezonem, wtedy będzie wiadomo jak zmieniała się Resovia z roku na rok.
-
Wygrzebałam fote z tamtych czasów :)
(http://i50.tinypic.com/bi3yma.jpg)
Łuka
Kupisz
Perła
Kozi
Kuczko
Kamuda
Pawłowski
Szczygieł
Żywołożny
Gerym
-
Chcecie to macie i Duszka również + wierni fani RR ;)
[załącznik usunięty przez administratora]
[załącznik usunięty przez administratora]
-
Skoro rzucacie nazwiskami, to nie zapominajcie Zieliny i Wilka, to tak dla przypomnienia.
-
Stan w meczu o III miejsce z ZAKSĄ był 18-23, a nie 17-23, jak wszedł Kosa na zagrywkę. Mecz oglądałem jakieś 2 tygodnie temu i specjalnie na to zwróciłem uwagę.
Jeszcze właśnie sprostowanie odnośnie zagrywki, czyli na zagrywce Kosa, a nie jak większość uważa, że Wika, no ale to już wiadomo.
-
O ile ja pamiętam transmisji nie było!
-
O ile ja pamiętam transmisji nie było!
Jeśli to dotyczy tego pamiętnego meczu z ZAKSĄ, to transmisja była, bo do tej pory pamiętam, jak na początku tej serii Kosoka Stelmach wziął czas i Masny mrugał okiem do kamery z miną "spokojnie, zaraz to skończymy" :)
Kosok faktycznie zaczął od 18:23, wcześniej było 17:23 i Zaksa chyba zmarnowała zagrywkę.
-
Pewnie ze byla transmisja, ogladalem niedawno na ipli tego pamietnego seta.
-
Pewnie ze byla transmisja, ogladalem niedawno na ipli tego pamietnego seta.
Część osób już wyszła z hali... i tie-breaka sobie w TV obejrzeli :D
-
Spider, stan meczu był 17:23 i oni zagrywali, My zdobyliśmy punkt i na zagrywkę poszedł Kosa, dalej więc wszystko się zgadza. Czy Kosa wygrał nam mecz, tego nie wiem, wiem na pewno, że to My kibice w znacznym stopniu się do tego przyczyniliśmy. Siła dopingu jest niesamowita, więc apeluję do wszystkich dajmy drużynie to co najlepsze, czyli nasze serce, nasz charakter, pokażmy Naszym chłopakom, że jesteśmy z nimi, Oni już będą wiedzieć co mają zrobić, aby dać Najlepszym kibicom radość ze zwycięstwa. Do zobaczenia w hali, ja pewnie tylko dwa sety, bo niestety odszedł mój ojciec chrzestny, więc muszę go pożegnać. W niedzielę już cały mecz będę z drużyną. Do boju Resovio.
-
Pamiętam, jak bardzo w duchu życzyłem Kosokowi, aby tylko nie zepsuł serwa. Czasem wystarczy tylko posłać piłke na drugą stronę siatki, a rywal popełni błąd.
Ale kibice napewno pomogli i to bardzo.
-
http://www.volleyball-movies.net/resovia-rzeszow-return-the-game-m1086
To jest koncówka tego meczu.
-
To było niesamowite ;) Radość nieziemska a wszyscy wokół mnie mieli łzy w oczach :)
-
Skoro rzucacie nazwiskami, to nie zapominajcie Zieliny i Wilka, to tak dla przypomnienia.
Zielu i Wilk
(http://i47.tinypic.com/miz3ns.jpg)
A tu skład z sezonu bodajże 2006/2007
(http://i48.tinypic.com/13z68o4.jpg)
Szkoda, że fotki ze starej strony Resovii przepadły bezpowrotnie :(
-
O ile ja pamiętam transmisji nie było!
Transmisja była.
Pamiętam nawet pewna anegdotę o "kibicu" który wyszedł pod koniec trzeciego seta.
powitała go zona klasycznym zwrotem"
- gdzie byłeś?,
- na meczu,
- na jakim meczu?
- no... na siatkówce...
- nie kłam mecz się jeszcze nie skończył, oglądam go w telewizji. Gdzie byłeś?!
Kolejnego dnia kibic o którym mowa siedział nieco smutny, ale za to do samego końca.
-
Heh... pamięć jest ulotna. Cały czas myślałem, że to Perełka serwował a on tylko blokował :D
-
Ja mam pytanie historyczne. W którym roku kończy się drużynie umowa z Resovią na korzystanie z nazwy, herbu, barw? Jeśli mnie pamięć nie myli to chyba w lipcu tego roku. Nie wiecie co dalej? Czy dalej bedziemy kibicować naszej Resovii czy tylko Asseco Rzeszów?
-
Ja mam pytanie historyczne. W którym roku kończy się drużynie umowa z Resovią na korzystanie z nazwy, herbu, barw? Jeśli mnie pamięć nie myli to chyba w lipcu tego roku. Nie wiecie co dalej? Czy dalej bedziemy kibicować naszej Resovii czy tylko Asseco Rzeszów?
Umowa skończyła się rok temu. Nazwa Asseco Resovia jest nową zastrzeżoną nazwą.
-
Ufff kamień z serca. Dzięki :)
-
Ufff kamień z serca. Dzięki :)
Nie tak do końca kamień z serca bo problem jest nadal, tylko lekko wyciszony.