To zjawisko nazywane jest dostosowywaniem barwnym lub stałością kolorów. Nasz mózg wie (bo się tego nauczył), że ten sam kolor może w różnych warunkach oświetleniowych wyglądać zupełnie inaczej. I tak biała kartka w słoneczny dzień będzie bielutka (z odcieniem niebieskiego tworzonym przez wybielacze optyczne). Oświetlona lampą sodową będzie pomarańczowa. W zielonym świetle ? zielona. Ale jeśli będziemy ją trzymali w ręku i zostaniemy zapytani o jej kolor odpowiemy, że jest biała.Sprawa jest trudniejsza, gdy mieszamy kolory. Jaka jest zielona poduszka oświetlona czerwonym światłem? A różowa oświetlona pomarańczowym? Mózg kompensuje oświetlenie zewnętrzne i stara się odtworzyć oryginalną barwę. Potrzebuje do tego jednak dodatkowych danych ? koloru oświetlającego obiekt światła.I tu wracamy do sukienki. Zdjęcie zrobione zostało (przypadkowo) tak, że nie znamy całego kontekstu. Jeśli sukienka stała w oświetlonej ostrym słońcem witrynie sklepu, to prawdopodobnie oryginalne kolory to biel i złoto. Jeśli ubranie oświetlone było sztucznym światłem żarowym, to prawdziwe kolory zbliżone były do czerni i niebieskiego.To moment, gdy ludzie się dzielą. Zależnie od interpretacji mózgu każdego z nas oceniamy kolory różnie. Jednemu mózgowi wydaje się, że widzi oświetlenie słoneczne i ocenia sukienkę jako biało-złotą. Drugi decyduje, że światło jest żółtawe i widzi niebiesko-czarną sukienkę.
